නිල් නෙළුම

සිහිගිරි පාමුල
පිපි නිල් නෙළුම සේ
හැමදාම ඉන්නම්

දුර ඉඳන් දකිමි
ලං විය නොහැකි...

පහන් තරුව

අහඹු ලෙස පායා අවරගිර
නොනිවී නොසැලී දිලෙන
මටම පමණක් මඟ කියන
පහන් තරුවයි, නුඹ මට

නුඹ වෙතම දෑස දල්වා
නුඹ වෙත සිතම රඳවා
මඟ නොමඟ කිසිත් නොඅසා
පැතුමක් පතමි නුඹ ගැන

ළඟ සිටියානම්

අනෝරා වැසි මැද

වත සුසුමක් සතපන්න
අනේ නුඹ ළඟ සිටියානම් …
නොකියූ දහසක් රහස්
කනට කොඳුරා කියන්න
අනේ නුඹ ළඟ සිටියානම්…
විදුලිලන මන්දාරමේ
සීතලක් නොදැනෙන්න
අනේ නුඹ ළඟ සිටියානම්…
ලොව තැවුල් මගහැර
සිහිනයක කිමිදෙන්න
අනේ නුඹ ළඟ සිටියානම් …

හීන?

හීන නොදකින නුඹත්
හීනම දකින මමත්
කෙසේද හමුවෙන්නේ
හීනෙන් වත්?

නොලැබූ

නොදොඩා වදනකුදු
ලියැවුන අකුරෙන්ම
සපැමිණ සීරුවෙන්
ලැගුම් ගෙන ම'හදේ
නොලබා බැල්මකුදු
සිතුම් සිය ගණනින්ම
පවසා දහක් දේ
ලැගුම් ගෙන ම'නෙතේ
නොලබා පහසකුදු
නොකියූ වදනින්ම
දවටලා සෙනෙහස
ලැගුම් ගෙන ම'සිතේ
නොලැබූ වරමක්ව
ජීවිතය පුරාවටම
කඳුළු බිඳුවක් වේවි
ලැගුම් ගෙන ම'ලොවේ 

අරුම!!

සිත් පව්ව

මත පතිතව

මුල් ඇදූ

අරුම නුඹ!!

නුඹ

රැය පුරා ලඟ ඇසෙන
සෙත් කවිය හිත නිවන
හදේ බිය දුරු කරන
තුන් සුතුර රැව් නැඟෙන

මගේ තිළිණය

අකීකරු කෙස් රොදෙහි

ඇඟිලි තුඩු පටලන්න…
සිනාසෙන නෙතු යුගේ
ගැඹුරටම කිමිදෙන්න…
දඟකාර මුව මඬලේ
හාදුවක් සතපන්න…
පපුතුරෙහි හිස හොවා
හදවතට කන් දෙන්න…
අප අතර ඇති වෙනස
කල්පයක් සේ දුරයි
හිමි නොවන උණුසුමට
මුළු සිතම ලොල් බඳී
හැඟීමෙන් පිරුණු මේ
අකීකරු සිතුම් රැස
දහස් ගව් දුරක සිට
නුඹට දෙන තිළිණයයි

කඳුළු කැට

එක එක හේතුවට වැටෙන
එක එක හැඩේ කඳුළු කැට
ජීවිතය පුරාවටම...
 

my little miracle

I remember the first time
I saw your little eyes...
staring straight into mine
As if u knew me
from the long journey
that we came together
with one beating heart

I remember the first time I held you
my darling little one
How I marveled at your perfectness
your round soft cheek
and the little curled toes

You are my miracle
my sweet little one
You made all things possible
You made all things certain
and with you I know
that the gift of life is sacred

කියනු මැන මට

සිතින් පමණක්
දෑත් පටලා
නොයුතු මාවත
පියමණින අප...
දෑත අතහැර
ම’හැර යන්නට
නුඹට සිතුනොත්
කියනු මැන මට
කිසිත් නොකියා
කිසිත් නොඅසා
නුඹට සමු දෙමි
නුඹේ ලොව වෙත
කඳුළු අහුරක්
දෑතේ ගුලි කර
සුසුම් රැල්ලක්
හදේ සිර කර
සිහිනෙකින් ගෑ
සඳුන් සුවඳක්
හදේ තවරා
නික්ම යන්නෙමි

නොකියූ කව

මට දැනෙන තරමට
නුඹට නොදැනෙන බව
දනිමි මම
මා කියන තරමටම
නුඹට නොකියවෙන බව
දනිමි මම
නොදැනු දේ නොකියන්න
නුඹ පරෙස්සම් බව
දනිමි මම
නොදැනුනත්
නොකිව්වත්
නුඹේ එක සිනහවක්
අගෙයි මට

almost

I can almost hear you
your soft crooning voice
and the strum of the guitar...
I can almost see you
your head bent
hair falling over your eyes...
I can almost touch you
you seem so close
so within reach
almost....
almost....
But not quite..

එදා - අද

එදා
ආදරෙන්
නුඹේ අත
පැළඳූ රන් මුදුව
අද
පුපුරු ගසන සලකුණකි
මා කොපුල මත
 

සුළඟ

නොඅසාම නොකියාම
හද තුළට පාව ආ
කිසි දාක හමු නොවූ
හුරුපුරුදු සුළං පොද...
සිනා දෝතක් ගෙනත්
සිත ළඟම සතපවා
හදේ රැඳි කඳුළු කැට
එකින් එක පිස දමා
ලොවම අමතක කරන
සුභ සිහින දවටනා
හිතමිතුරු සුළං පොද...
නොඅසාම නොකියාම
සුළං රැල්ලක් ලෙසම
යන්න නම් එපා යළි
ලෝකයම හිස් වේවි!

ඇරඹුම

සුන් වූ පැතුම් ළඟ

පැරදුනු විට ... ජීවිතය

හිරු මඬල ද ගිනිගෙන

අහක බැලුවා මතකයි

එහෙත්... නුඹ

ගිනිගත් ලොවක් මැද

කොහෙන්දෝ පාර අහගෙන

හීන් පවනැල්ලක් වී

මගේ ලඟ දැවටුනා

නුඹේ සිනා සිරිපොද ළඟ
මතකයට විසිකළ පැතුමන්
ලදල්ලක් සේ පීදී

සිත අග යළිත් ඉපදුනා...

ඉතින් හෙට දවසේත්

යළිත් අතුපතර විහිදන්න

හිරු මඬල හා හිනැහෙන්න

නුඹෙන් දිරි ලද්දෙමි