close yet far

ඉතින් මා නොලීවත්
නුඹට හද කවි පිපෙන
ළඟ වුවත් දුර හිඳින
කාලයත් ගත නොවේද?

තිළිණයක්

දෑත ගුලිකර
දෑතේ තබනෙමි
නොඅරින්න,
මා දුරක යන තෙක්...
නුඹත් මා මෙන්
නොකී පැතුමක්
පුංචි සුසුමක
දැවටුවෙමි මම

එළි

අරුණක දිදුලන
රිදී තරුව නුඹ
ලොව නිදි මොහොතක
ඉඟි කර මුමුණන
අවරක සැඟවෙන
උල්කා එළි නුඹ
ඉපිද සිඳෙන පැතුමන්
සේ දිස්වෙන

long tender kisses

නොනිමි මුදු හාදු වැසි
දෙතොල් අග සුව රසසි
පිණිති ඉහිරුණු විලසි
හද තඹර පිපි සරසි

නුඹට මොහොතක්

රහසෙන් එනු මැන
හිත් ඉම පියමැන
සිනහ බිඳක්
නුඹේ දෝතට අරගෙන
මගේ ලොවෙන්
මොහොතක් සොරකම් කර
නුඹ වෙනුවෙන්
ලෝකයක් තනන්නම්

ඒකපාර්ශවිය

හිරු යන එන අත
නිතරම සෙව්වත්
නුඹ ගැන හිරු නම්
නොදනී කිසිවක්

කේතකි

රළු ළවැලි මතින් පිපි
මුදු කේතකි කුසුමකි
සුභ සිහින හදේ පිරවූ
දළ සුළඟ සමඟ නැඟි
දූවිලි පුස්ඹෙන් පිරි
පුර කොණක වැඩෙයි නිසරූ
සැඩ සයුර ගෙනෙන නිති
ලුණු රටා ඇඳී ඇති
පත් පෙනෙයි විලස වියරූ
ලොව අපල මකණු රිසි
බුදු පුදට ගෙනෙන නිසි
කේතකි සෙව්වෝ බොහොලූ