Tuesday, March 16, 2010

කවි සිතට

කඳුළු කැට නිරතුරුව
දෑස් ළඟ නතර වුන
අතීතයේ කොයිතරම්
මිතුරුවීද කවිකම්...


නෙක සිහින සැබෑ වුන
සිනා තොල් අග පිපෙන
අද ඇයිද කවි සිතම
නිරුද කතරක් වුනේ?


මම සොයන කෙම් බිමත්
ඉසිඹුවත්, කවිසිතත්,
බලාඉමි එනතුරා
සිහිනයක් වෙලාවත්..

1 comment: