සදාතන වස්සානයක් මැද
සීතලෙන් උණුසුමක් සෙව්වෙමි
දෙකොපුලෙහි කඳුලැලිත් මිදුනත්
වැසූ දෙනෙතින් හිරු දකින්නෙමි
දෙනෙත කඳුලැලි ඉතිරි වී නැත
කඳුළු සාගරයක් හෙලූවෙමි
දිවියේ සුවිසල් පතන් බිම් මැද
තවම සෙවනක් සොයා යන්නෙමි
සුළං අතටම ගසාගෙන ගිය
අතීතයේ සිතුවම් දකින්නෙමි
සිසිරයේ රුදු කුණාටුව මැද
මඟ හැරුණු මල් පියලි ඇහිඳිමි
hmm.... nice yaaar...
ReplyDelete