tlc :)

හීන් හාදුවක්
සුළඟට පවරමි
නුඹ නළලත පිස
රිදුම් මකන්නට
දෙනෙත් පියාගෙන
මොහොතක් ඉනු මැන
ගව් දහසක දුර
මැකෙනු දැනෙන්නට

දුක් ගී?

සවන සනසන
විහඟ මිතුරනි
නුඹ ගයන්නේ
සතුටු ගීමද?
දුකක රේඛා
හීන් තනුවක
පටලැවී මට
ඇසෙන්නේ කිම?

සැඟවුණු සඳ

මල් කිණිති සිඹී සඳ
ලොව නිදි මේ රෑයම
තුරු මුදුන් අසල නැවතී
මුදු මුවරද සුවඳක
සිත ඔකඳ වෙලා අද
අහසට යන්නට නොරිසී

සුවඳ

දුර ඉඳන් එන
පුරුදු සුවඳට
වසඟ වී සිත
දෙපා නැවතිණි
සුවඳ පමණයි
පවුරු අපමණ
සිහිව මොහොතක්
හදම නැවතිණි

කඳුළු ගෙත්තම

සිනහවේ පෑ
දෙතොල'තර ගෑ
නුඹයි අදිසිව ඇඳෙන සිත්තම
ගණ අඳුරු රෑ
නුඹ ළඟක නෑ
මතක අහුරක් තැවෙයි සිත් ඉම
නොකි දහක් දෑ
කියනු ඉඩ නෑ
සත් සයුරු සේ දුරයි නුඹ මම
සිත අඳුන් ගෑ
සුසුම් දුර ලෑ
නුඹයි මාගේ කඳුළු ගෙත්තම

නොපායන සඳ

නොපායන සඳ
කිමද මේ ලෙස
මගේ සුසුම් ළඟ
ඉසිඹුලන්නේ

අහසේ නුඹ නැත
ඇහි පියන් යට
කඳුළු බිඳුවක
සිනාසෙන්නේ

මටම විතරක්
එළිය දෙන නුඹ
මටම විතරද
කඳුළු දෙන්නේ

හෙටත් අහසට
නාවොතින් නුඹ
කඳුළු දෙන්නම්
සැඟවී ඉන්නේ

පුතු

සල දෑස් පියන් යට
මුදු හීන දකින පුත
මැද සුව නින්දක ගැඹුරු
නුඹේ සොඳුරු ලොවක රුව
මට දුකම ගෙනෙන බව
නොකියා සඟවමි කඳුළු
හෙට දින දිවි මංපෙත
නුඹ නොබියව යන සඳ
නුඹේ මුහුණ බලමි මහරු
තව දිනනු දෙයක් නැත
මගේ මෙහෙය නිමයි පුත
සිත නිවෙන තැනත් නුදුරු

ගඟක්!

එකින් එක එක පෙළට
තැබූ විට කඳුළු බිඳු
මහා ගඟක් සේ පෙනෙයි
විහිදෙනා ඈතකට
ඉතින් මේ කඳුළු ගඟ
සයුර හමුවන දිනට
කඳුළු පිස සිනාසෙමි
තව කඳුළු නැති කමට

අඳුර- එළිය

සඟවාගමි දෝතකට
හිරු එළිය බිඳක් මම
හිරු නොමැති ඝන අඳුර
එළිය කර ගනු පිණිස

නුඹ ලූ

තරු දෙනෙත් ඇරන්
නුඹ රහස් කියන්
මගේ දැහැන් සෙමෙන් බිඳ ලූ
සිත වෙලූ රැහැන්
හරි බරයි ඉතින්
මඟ නොමඟ නිතර පැටලූ
සිත කවිත් කියන්
නෙතු මඟත් බලන්
දස අතම සෙව්වේ නුඹ ලූ
මගේ සිනාත් අරන්
නුඹ සිනා වෙයන්
මේ මඟෙහි ගමන රුදු ලූ

A Sunset for Two

can I please order
a sunset for two?
with a sliver of crescent moon
and a sprinkling of stars- thank you,
some pickled orange clouds?
and a platter of white mist?


oh, also a lonesome beach,
the sandy- pebbly kind…
just as to make sure
that the sunset’ll be worthwhile

and a special shooting star
by the end of the meal?
just to make a wish
to sign off the deal?


but please hold the sadness
none of the tears too
for this’ll be a party
from where all dreams come true


a very special sunset
a sunset for two....

ඉගිලෙමි

සත් සයුරු පසු කර
තටු ගසා දුර ඉගිලෙමි
හදට හුරු කෙම්බිම
අසල මොහොතක් නවතිමි
පවුරු දහසක් බැන්දද
ඉතින් කිසි දින නොතැවෙමි
උපන් බිම සොඳුරුයි
හදවතින් එහි යමි එමි

nom de plume

නුබ පුරා මේ විසිරී
මගේ අතින් ලියූ කවි ඇත
කඳුළු පොඟවා ලියුවද
මගේ නමෙහි උරුමය නැත
සිතුවිලි වුවද වද දී
හඬන දින නම් බෝ ඇත
කවි රැසත් මට නුඹ වැනි
හිමි වුවත් මට හිමි නැත

කවිය හද නොලියන

ගිනිගහන අව්වක
බරැති මිහිදුම් සලුවක
නෙතු පියන තරුවක
සැනසුම කොහිද,කොතැනක ?

වැහි දියක පැටලී
දළු ලූ තුරක දැවටී
ගඟක පතුලක නැවතී
සොයමි යළි යළි ලතවී

කඳුළු කැට වී ගිලිහෙන
කවිති පිපුණත් එසැණින
කවිය හද නොලියන
හද පතුලේ, ලේ ගලමින

ගිලන් වූ මේ හදවත
තුරුළු කර යමි දසඅත
ඔසු දකිමි දුර හිමවත
සිහිනයෙන් මිස හිමි නැත

සැහැසි

දොළක් වී පෙර
නුඹ ගලන සඳ
මේ සැහැසි කම්
කොහේ තිබුණිද?

නුඹ...හැම අත!

මා යනෙන හැම අත
නිරතුරුව නුඹේ රුව ඇත
පසුකරන මුත් නෙත
තව දුරක නුඹ සැඟවෙත
වළා මැද ගගනත
සෙමෙන් හරිමින් තරු නෙත
සිනාසෙන නුඹේ වත
දැක ඉතින් නොසැලෙද සිත
විඩාපත් විට සිත
නුඹේ හඬ වෙයි සවනත
ලොවක් තුළ සසලිත
නොහඬාවි මගේ හදවත

තවත් වැස්සක

දියකඩිති මත පාවෙනා
මල් පියලි මේ හිනැහෙනා
අනේ දන්නේද
තවත් වැස්සක
දියබත්ව නුඹ සැඟවෙනා..!

නුඹමය

දහස් කලබල මැද
සොරාගත් එක මොහොතක
මගේ සිත ළඟ දැවටෙන
සිතැඟි අහුරත් නුඹමය

හද රිදෙන පිළිවෙත
උගෙන හිනැහී රිදවන
සැනෙන් යළි සිප සනසන
සොඳුරු රිදවුම නුඹමය

අද ලැබෙන හස බිඳකට
පෙම් බඳින්නට හුරු කළ
හෙටක වග සිත දුරු කළ
හඬන හසරැළි නුඹමය

නම් නැති මල්

දෑස දිවෙනා දුරක් හැඩකර
නම් නොමැති මේ මල් පිපේ
සුළඟ හා උන් රඟන අරුමය
නිරතුරුව මා නෙත ගැටේ...
ඉතින් නුඹලා පිපුණි නම් සොඳ
උයන් මැද තුඟු මල් කුලේ
දහක් දන නිති පසසනුම ඇති
සොඳුරු නම් පටබැඳ අගේ...

ඉවසීම

වැහිබරව වැහි කඳුළු නොහෙලා
දුක් විඳින මේ නුබ තලේ
ඉවසීම හුරු කරන් වත් දෝ
ලොවම දෙන ඔවදන වගේ

පුරුදු

පුංචි සතුටට ඉඩක් දුන්නොත්
හදේ මුල් අදිනා නිසා
මුලින් උපුටා ඉවතලූයෙමි
දුක පුරුදු හද ගැන සිතා

Enigma

never will I know
the reasons
why,
or why not...
never will I know
the depth
how much
or how little...
never will I know
the rules
should I,
or should I not...

the windchime

සිහිල් පවනක් ලෙසින් සැඟවී

සැනසුමක් හා කැළඹුමක් දී
සියුම් තනු රැසකටම පණ දී
නුඹම එන තුරු බලා හිඳිමි

ඇසෙන නෑසෙන නදින් හඬමි
හදවතේ තත් සෙමෙන් වයමි
නුඹම වෙනුවෙන් සිතේ ලියමි
අදිසි සුලඟක සෙනෙහසේ ගී

හිත් දියවර

ඉමක් නැති හිත් දියවර
නුඹ නමින් හැපෙමින
වාන් නොදමන දිනක
කවිත් නුපදිනු ඇති මගේ හිත

සිහින රූ

සඳුට අත දුර
වලා ගැවසුන
කඳු මුදුන මත
සිහින තනනෙමි
සඳේ රැස් මැද
වලා කැරලිති
අමුණලා නුඹේ
රුවම අඹනෙමි
සිහින රූ හැම
පුරා පැසකට
දෑත ළඟකින්
නිතර තබනෙමි
කටුක ලොව මැද
සිය දහස් වර
කඳු මුදුන මත
සිතින් සරනෙමි

කවිත් කුමකට?

ඉරත් සයුරත
සඳත් අවරක
නුඹත් නැති දින
කවිත් කුමකට?

සුභ වසරක්!

නුඹ ලොව රිසි
පැතුම් සපිරි
සුසුම් වියැකි
වසක් පතමි
අත දිගු නැති
දුරකම ඉමි
කඩඉම් බිඳි
සුවඳ සිඹිමි