සිහින ගෙත්තම

මතකයට විසිකරන්නට නම්
හිත් නොදෙන මේ හාදු අහුරම
දෝතකට ගෙන කොපුල අද්දර
සඟවාගන්නම් රෑ පුරාවට...

කල්පයක් රැඳී අඳුර බිඳගෙන
කලා පිරි සඳ ලෙසින් පායන
නුඹේ සිනා වත ගෙත්තමක් වී
දකිමි මම හැම සිහින සළුවක...

....

සිනා සයුරක් අතර
කඳුළු බිඳුවක් රකිමි
කල්ප වැස්සට තෙමුණ
හදවතක් පිරිමදිමි

නොනිමි සීතලක් මැද
නිරතුරුව කල් ගෙවමි
ලෝකයට වහන් වී
කඳුළු කව් පද ලියමි

wishes

unbidden they arise
hiding in heartbeats...
whispering softly
of the sadness
of sweet longings...
vanishing into thin air
on the wings of
secret sighs..
wishes they are
“only if they came true!”...

නොලියනා කවි

කියන්..
නුඹ
දකිනවද...
මා
නොලියනා
කවිත්?

පෝදා කවිය

පෝදා ද වගක් නැති
මේ අඳුරු වැහි වළා
සඳේ රුව මකන්නට
හඬා වැටෙනා තරම්!!

සෙවනැල්ල

අත ළඟම සේ පෙනෙන
මායාව සිත දවන
නුඹයි සෙවනැලි දහස
ළඟ වුනත් ළඟ නොවන

එළිය සමගින් මැවෙන
අඳුර ළඟ සැඟව යන
නොපෙනුනත් ළඟින් ඉඳ
හිතට එබිකම් කරන

කිසිදිනක හිමි නොවන
කිසිදිනක වෙන් නොවන
තනිකමට තනි රකින
සෙවනැල්ල නුඹ සබඳ

සිත අරවින්ද

සිත් මලක පෙති සින්ද
කඳුළු නිති නෙත බින්ද
යුගයේ කටු කළලින්ද
වැසුණි සිත අරවින්ද

දහක් මුදු වදනින්ද
සිහින සුව පහසින්ද
නුඹ ළඟම සුව වින්ද
පිපුණි සිත අරවින්ද

plum blossoms

නූපන්න වසන්තෙට
ඇඟිලි ගනිමින් තුටින්
හිම පියලි පිස හමන
සුළං ඉවසා සිතින්
පොකුරකට තුරුළු වී
මුදු රහස් කොඳුරමින්
ප්ලම් කුසුම් පිපී ඇත
හෙටක අරුමය අරන්

හිරු..සඳු

රැයක් පිපෙයි මට
නුඹ හිරු ළඟ තව
සුසුමක් සඳු අත
කෙසේ එවන්නද?

ලෝකය නවතින
හිරු සඳු සැඟවෙන
දිනයක් එයි මතු..
පැතුම් පතන්නද?

මුතුහර

නුඹ මගේ නෙත කඳුල
සිනාසෙද්දී වැටෙන
සොඳුරු හසරැල්ල නුඹ
කඳුළු අතරින් පිපෙන
කඳුළු මුතු සිනා මිණි
එකින් එක නුඹ ගෙනෙන
මුතුහරක රඳන්නෙමි
හදෙහි සඟවා තබන

පියඹමි!

නුඹ ඇඟිලි තුඩු අග හිඳ
විදාලමි පියාපත්
නිදහසේ සරන්නට
මායා ලොවක් තුල

නුඹේ සිනා

සිනා හිඟ සීත කල
තොසින් කල් අරිනු වස්
නුඹේ සිනා එකින් එක
හදට එක්තැන් කරමි..
කඳුළු මේ කුළු පිරුණු
අඳුරු සීතල දිනක
ඒ සිනා ගෙන තවා
හදම උණුසුම් කරමි...

බඹරින්ද

රොන් සුණුද මකරන්ද
මල්මී ද රස වින්ද
මලක බඹසර බින්ද
මමයි සකි, බඹරින්ද

මා පෙමට ලොබ බැන්ද
හැම මලට පවසම්ද
ලොව දසත සිත් බින්ද
මමයි සකි, බඹරින්ද

අතරමං

මුහුදටත් හිමි නැතිලු
පුලිනයේ රැඳුණු පසු..
වෙරළටත් හිමි නැතිලු
සයුරතෙන් මිදුණු පසු..
පැහැය වියැකී මැකෙන
ටිකෙන් ටික මිය ඇදෙන
සිප්පි කටුවක් බලන්
හීන අමතක කරන..

සිහිනයක රැවටිල්ල

ඉහ හැරුණු අත දුවන
ඉබාගත සිතුවිල්ල
නුඹ ළඟම නතර වී
කිමද මේ කැළඹීල්ල
හීතලම කඳුළු බිඳු
ඔය රස්නේ අත් දෙකෙන්
පිහිනවා සේ දැනෙයි…
සිහිනයක රැවටිල්ල!

කගපත

හදවත
පිරිමැදි
කගපත,
සෙනෙහස!

කොහේ හෝ

ඇහැළ මල් පියවිලි
විමන් සැරසූ මේ බිම
සිනහ හා කඳුළුද
දොරේ ගලනා මේ බිම
මගේ කුඩා හීනද
කොහේ හෝ මිහිදන්ව ඇත තව ..

නුඹ මා ළඟම...

හිමිකම් නොකියමී ගණ නිල් නුබ තලට
දේදුනු සේම නිලි වැසි පුරුදුයි හදට
මන්දාරම එබෙන කළුවර රුදු රැයෙක
තවමත් පෙම් බඳිමි අත දිගු නැති නුබට

වැහි පොද විලස හිමි නැති අහසින් වැටෙන
සුළඟක් විලස මේ කුළු කලඹන දසත
පැහැයක් විලස පෙරඹර බොඳවී පෙනෙන
මම නුඹ දකිමි හැම තැන...නුඹ මා ළඟම!

සිනාසී..

මේ සුසුම බර වැඩියි
නොහෙලාම සිනාසෙමි
මේ කඳුළු නෙත දවයි
බොඳ නෙතින් බලා ඉමි
සිතන්නට වරම් නැති
සිතුවිල්ල අතරමැද
කිසිත් නොවූ විරූ සේ
සිනාසී දිවි ගෙවමි

පෙණ බුබුල

රැගෙන යනු මැන මා ද
සැහැල්ලුව දිදුල දෙන
නුඹ අයිති ලෝකයට..
එකම එක මොහොතකින්
බිඳී යන ලෝකයට.. !!

සුබ නිමිති

ගනඳුරට තනි රකින
කවි සිතම නිදි වරණ
ඉතින් මේ රෑ පුරා
සොඳුරු කවි වැල් ගෙතෙන

ලොව එළිය දෙන අරුණ
රන් කිරණ දැක නිතින
සුබ නිමිති සොය සොයා
නුඹ ළඟට සිත ඇදෙන

එකම අහසක් යටදි

බොහෝ දුර ඈත සිට
සිත ළඟම දැවටිලා
දෙතොලගට නුඹ ගේන
සොඳුරුතම හසරැල්ල
එකම අහසක් යටදි
මුණගැහෙන හෙට දිනෙක
නුඹේ නෙතු ගැටුණු විට
දහක් දේ පවසාවි...
නමුත් මා ගොළු වේවි...

....

අද නුඹට
නොදුන් හාදුව
බෝ දුකෙන්
අත්ල මත තබා
උතුරු සුළඟේ
පාකර එවමි..
මතක ඇතිව
අහුලා ගන්න