Wednesday, December 1, 2010

"පැතුම් නොපතමි"
















සැඩ කිරණ වැදි
පෙතිත් මැලවුණි
හිතත් රිදි රිදි
සුසුම් ලං වුනි

හවස වට වැසි
රැසට තෙමි තෙමි
එමල හිනැහුණි
දුක නොදත් මෙනි

“පැතුම් නොපතමි
සිහින නොදකිමි”
සිහින් මිමිණිලි
මලෙන් මතුවිණි
Posted by at

5 comments:

  1. හිස් අහසDecember 1, 2010 at 11:36 PM

    ලස්සනයි ඇරෙන්න වෙන මොනවා කියන්නද ? හරිම ලස්සනයි
    ‍
    ජයවේවා !!

    ReplyDelete
  2. දුකාDecember 1, 2010 at 11:45 PM

    දුක නොදන්නවාක් මෙන් හිනැහෙන්න පුලුවන් කම කොයි තරම් ලොකු දෙයක්ද දෙයියනේ

    ReplyDelete
  3. ඉලංදාරියාDecember 2, 2010 at 12:51 AM

    නියමයි නියම පද පෙල...
    ජිවිතේ මෙවගේ..

    ReplyDelete
  4. malithiDecember 2, 2010 at 7:01 AM

    තුති මිතුරනි! :)

    ReplyDelete
  5. සාතන්December 3, 2010 at 11:11 PM

    මරු

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)